Beni düşünmen için;müziğim,sözlerim,sesim,gözlerim.Biraz hırcınlıgım,uzak kalışım,görmezlikten gelişim.
Nasıl unutabılırım kı hafızıma kazıdım kucaklayısını.
Yagmur artık benım adım.80 li yıllar,yagmurlu,serin bır hazıran ortası gelmişim dünyaya.Aileye gelen 4.kız bebek.Adım belliymis,erkek kız fark etmez.
Ablam koymuş adımı,nurlar içinde uyusun.Ben nasıl bebegımden esirgeyebilirim ki onun ismini.
Hava serınmıs oldukca.İnanılması güç degil mi haziran ortası.
Küçügüm diye soba bile kurulmuş,nazlılıgın burdan mı geliyor acaba ?
Beni kucagına ilk alısın degıl ne de ilk dokunuşun beni heycanlandıran.
Sabahın köründeyiz, deli gibi yagmur.Ayagıma ıslenmıs,tüh diyorum.Bilsem birazdan olucakları suyun içine atlayıp sırılsıklam olurdum.
Yokuş asagıya akan delıce su,,,Elımde pembe şemsiye,ikimizi alıyorum içine.Bir sana bakıyorum bir suya
Birazdan ayrılacagız,sesin beni söylemeyecek,dokunamayacagım yüzüne,uzun bakamayacagım gözlerine.Bir su bir sen ,,,tüh,,,,
Sesin,sarıl boynuma diyor.Atlıyorum kollarına sokaktayız.Yagmur,şemsiyem,insanlar,taksiler,,,şahit kollarındayım.Karşı kaldırıma geçiyoruz,gözlerim fal taşı gibi
agzım açık,şaşkın.
Bırakıyorsun yavaşca toparlanıyorum devam ediyoruz yola.Nerde diyorsun servisi tarif ediyorum.Sen düz ilerle ben soldan gidiyorum.
Şemsiyiye sana vermeyi teklif ediyorum,ihtiyacın yok saçaklar ne güne duruyor.
İyi bak kendine diyorsun.Sende
Hızlıca ilerliyorum,inanmıyorum sana.İki cadde arasında derin bir yokuş,evler dizilmiş yokuş boyunca.Seni görebileceğim iki ara sokak.
Sana bakıyorum karşı cadde sen,hızla ikinci ara sokak ordada varsın.Minik bir oh diyorum,yagmur dinmiş içimde.
Artık meydandayız seni görebiliyorum.Beni görebilmen için yürüyorum yolun ortasından pembe şemsiyem.Sırılsıklam olmuşum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder